NE GAM BAKİ NE DEM BAKİ
Çocukken haftalar bana asırdı;
Derken saat oldu,derken saniye…
İlk düşünce,beni yokluk ısırdı:
Sonum yokluk olsa bu varlık niye?
Yokluk,sen de yoksun,bir var bir y o k s u n !
İnsanoğlu kendi varından yoksun…
Gelsin beni yokluk akrebi soksun!
Bir zehir ki,hayat özü faniye…
Necip Fazıl Kısakükürek
Fakirlik,yoksulluk,varlık karşıtı gibi anlamlara gelen YOKLUK’un gerçek manasını yokluk içinde olanlara sorarsak çok enteresan karşılıklar buluyoruz. Hatta ne büyük nimetmiş bu yokluk diyoruz. Hadi be git işine hemşerim yokluğun neresi iyi,refah ve varlık içinde yaşamak var diyenleriniz varsa siz bi yere kaybolmayın bide yoklukdan dinleyin derim.. Mucur ilçesinde bi vesile ile bir amcanın misafiri oldum,bundan 5 yıl evveldi, evine girdiğimizde dam başında hanımı ile yemek yiyorlardı, bizide davet ettiler eyvallah dedik ama sofranın kıyısınada oturduk yanımdaki arkadaş ile beraber. Amcanın eşi kaşık almaya gitti ama ben sofrada bir gariplik sezdim, iki kşi yemek yenen sofrada 1 kaşık vardı.dayanamadım sordum.. amcam teyzem senin yanında yemek yemiyormu hayırdır dedim tebessüm ederek, aklımca latife yaptım.hanımın senden çekiniyormu mukbilinden.. Amcam derin bir iç çekip gözlerinin dumanını damlaya kavuşturdu…. Ahhhh guzum ah… Bir yokluk ve sancı inçerisinden gelirimki sorma, yaka paça topladı beni yokluk ama bu haller beni şimdiki gördüğünüz hanım ile muhabbetimi sağladı.. BİZ MUHABBETTEN TEK KAŞIKDA YERİZ YEMEĞİ dedi.. Amcam nedir bu dert bu yokluk demeye kalmadan amca sicim gibi döktü gözlerinden..ve başladı söze. Anamı bek küçükden kaybettim.. babam da bir daha evlenmedi, ben 15 yaşıma gelnce , oğul seni everelim, evimize kadın eli değsin , ama biraz büyük yaşda birisi ile evlendirelim evimizde temsil etsin dedi. Ne diyeyim.. nasıl uygunsa baba diyebildim. Evlendim ve hanımım 25 yaşında idi.. iyi kötü alışmaya çalışırken, ben 18 hanım 28 yaşında iken şeker hastalığına yakalandı, 2 sene sonrada ben 20 o 30 yaşında inme indi hanımıma.. Felç geçiren eşimi o hastane senin bu hastane benim tam 27 sene gezdirdim.. sırtımda taşıdım, afedersiniz altından aldım, o bana emanetti, ona hizmet etmek için elimden ne geliyorsa yaptım…. 27 sene YOKLUK nedir gördüm.. sonra rabbim aldı elimden bu nimeti.. Sonra bu yengenizle izdivaç nasip oldu, bu yengenizde Allah razı olsun yeryüzünün en iyi insanı, yokluk içinde geçen yıllarımı sanki o vermişde özür diler gibi davranıyor bana, her akşam ahalleyi turlarız el ele , tek kaşıkdan yemek yeriz, bir kere olsun yüzümüzü ekşitmedik çok şükür derken, biz şok geçiriyorduk böyle hayatlar böyle hikayeler varmı diye, hepimizin gözyaşı nisapsız akıyordu ama gönlümüzde yokluk ile ilgili büyük çığırlar açılmıştı… Rabbim o teyzeye rahmet o amca ve yengeye selamet versin. Ben o günden beri yokluğa varlığın girişi olarak bakıyorum. Bence sırtımıza vurulan yokluk yükünü sırtlamanın keyfni sürelim, elbet bir el uzanır yükünüzü alıverir.. Büyüklerin de dediği gibi ‘ NE GAM BAKİ NE DEM BAKİ’
Comments
