TARİH LÜGATI
Moruk:
Ermenice “sakal” anlamında. Argoda yaşlı, ihtiyar.
Kaçan:
Eski Türkçede bir kelime. “Ne zaman ki, vakta ki” anlamında Osmanlı metinlerinde geçer.
Yunus Emre bir mısra’ında şöyle der: “Kaçan kim ben beni bildim, yakîn bil kim Hakk’ı buldum.” (Ne zaman ki kendimi, haddimi bildim, o vakit ben Hakk’ı buldum.)
Şafak:
Arapça asıllı kelimenin gerçek manası akşam güneş battıktan sonra gökyüzünde güneşin bıraktığı kızıllıktır.
Fakat Türkçede tam tersi olarak sabah güneş doğmadan önce ufukta görülen aydınlığa şafak denmektedir. Şafak sökmek/atmak da denir. Aydınlığın artması.
Mahdum:
Erkek çocuğu için kullanılan bir tabir. Anlamı “kendisine hizmet edilen” demek. Hatta Arapçada “patron” için de mahdûm ifadesi kullanılır. Ama Osmanlıda tam tersi olarak çocuğa hizmetten ziyade, çocuk annesine ve babasına hizmet ederdi. Hürmet de ederdi.
İdol:
Fransızca “put” demek olan “idole”den. Latince “idolum” sözcüğüne gider. Tarihte çok tanrılı dinlerde tanrı ve tanrıçayı temsil eden insan yapımı putlara denirdi. Resimde M.Ö 2500’lere tarihlenen bir kadın idolü.
Comments
